Παράδεισος βιαστών το Νέο Δελχί.
Η περίπτωση μιας γυναίκας που υπέστη ομαδικό βιασμό σε ένα λεωφορείο στο Νέο Δελχί
στις 16 Δεκεμβρίου 2012, οδήγησε σε καταδικαστικές αποφάσεις για τους δράστες.
Ωστόσο οι περισσότερες περιπτώσεις καταγγελίας βιασμού στο Νέο Δελχί δε φτάνουν τόσο μακριά.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, από τους 706 βιασμούς που καταγράφθηκαν στο Δελχί το 2012, μόνο η παραπάνω ευρέως διαδεδομένη περίπτωση οδήγησε σε καταδίκη των δραστών. Απεναντίας από αυτή τη βάρβαρη επίθεση του περασμένου έτους, ο αριθμός των βιασμών που αναφέρθηκαν στο Δελχί έχει σχεδόν διπλασιαστεί.
Η έλλειψη καταδικαστικών αποφάσεων απεικονίζει μια θλιβερή κατάσταση για τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων στην περιοχή. Ενώ οι αυξήθηκαν οι περιπτώσεις καταγγελίας βιασμού, οι καταδίκες είναι πάρα πολύ λίγες.
Από τους 635 βιασμοί που αναφέρθηκαν στην αστυνομία του Δελχί το 2011, υπήρχε μόνο μια καταδίκη παρά τον υψηλό αριθμό συλλήψεων, σύμφωνα με έκθεση του Press Trust της Ινδίας.
Είναι ασαφές γιατί το ποσοστό των καταδικών βιασμού είναι τόσο χαμηλά στο Δελχί . Όπως υποδηλώνει η "Hindu" η ευθύνη μπορεί να προκύψει μέσα από τη διαδικασία της έρευνας.
"Τα χαμηλά ποσοστά καταδίκης σε περιπτώσεις βιασμού είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της χαμηλής ποιότητας της αστυνομικής έρευνας " δηλώνει η δικηγόρος του ανωτάτου δικαστηρίου Rebecca John στην εφημερίδα . «Ναι , υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι προκαταλήψεις εκ μέρους των δικαστών παίζουν κάποιο ρόλο, ή αν θυτής και θύμα γνωρίζονται ή αν ακόμη δεν υπάρχουν σημάδια τραυματισμών. Αλλά σε γενικές γραμμές τα ποσοστά καταδίκης σε όλες τις ποινικές υποθέσεις θα ήταν πολύ υψηλότερα αν η αστυνομία έκανε καλύτερη δουλειά της έρευνας".
Ωστόσο μια ανάλυση του Reuters εντόπισε αρκετά σφάλματα στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της Ινδίας.
"Ο αριθμός των δικαστηρίων, οι δικαστές και εισαγγελείς είναι κατάφωρα ανεπαρκείς οδηγώντας σε δίκες που διαρκούν χρόνια και καθιστούν εύκολο τον εκφοβισμό των θυμάτων και των μαρτύρων ώστε να εγκαταλείπεται η αντιδικία πριν την έκδοση απόφασης" αναφέρει η έκθεση.
Ενώ η προσοχή των μέσων ενημέρωσης και οι εκτεταμένες διαμαρτυρίες έχουν συχνά παρακινήσει τις αρχές να αναλάβουν δράση - κυρίως με την περίπτωση του λεωφορείου το 2012 - φαίνεται ωστόσο ότι σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθεί να μην αποδίδεται δικαιοσύνη.
« Απλά καθημερινά κορίτσια που μετακινούνται με λεωφορεία υπόκεινται σε κακοποίηση . Οι γυναίκες εξακολουθούν να υποφέρουν», ανέφερε πρόσφατα το Ανώτατο Δικαστήριο Δικαιοσύνης αφού άκουσε τα τρέχοντα στοιχεία για τον αριθμό των αναφερόμενων βιασμών . "Περιστατικά που αναδεικνύονται όταν οι άνθρωποι βγαίνουν να διαμαρτυρηθούν".
post / reuters
Όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, από τους 706 βιασμούς που καταγράφθηκαν στο Δελχί το 2012, μόνο η παραπάνω ευρέως διαδεδομένη περίπτωση οδήγησε σε καταδίκη των δραστών. Απεναντίας από αυτή τη βάρβαρη επίθεση του περασμένου έτους, ο αριθμός των βιασμών που αναφέρθηκαν στο Δελχί έχει σχεδόν διπλασιαστεί.
Η έλλειψη καταδικαστικών αποφάσεων απεικονίζει μια θλιβερή κατάσταση για τα θύματα σεξουαλικών επιθέσεων στην περιοχή. Ενώ οι αυξήθηκαν οι περιπτώσεις καταγγελίας βιασμού, οι καταδίκες είναι πάρα πολύ λίγες.
Από τους 635 βιασμοί που αναφέρθηκαν στην αστυνομία του Δελχί το 2011, υπήρχε μόνο μια καταδίκη παρά τον υψηλό αριθμό συλλήψεων, σύμφωνα με έκθεση του Press Trust της Ινδίας.
Είναι ασαφές γιατί το ποσοστό των καταδικών βιασμού είναι τόσο χαμηλά στο Δελχί . Όπως υποδηλώνει η "Hindu" η ευθύνη μπορεί να προκύψει μέσα από τη διαδικασία της έρευνας.
"Τα χαμηλά ποσοστά καταδίκης σε περιπτώσεις βιασμού είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της χαμηλής ποιότητας της αστυνομικής έρευνας " δηλώνει η δικηγόρος του ανωτάτου δικαστηρίου Rebecca John στην εφημερίδα . «Ναι , υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι προκαταλήψεις εκ μέρους των δικαστών παίζουν κάποιο ρόλο, ή αν θυτής και θύμα γνωρίζονται ή αν ακόμη δεν υπάρχουν σημάδια τραυματισμών. Αλλά σε γενικές γραμμές τα ποσοστά καταδίκης σε όλες τις ποινικές υποθέσεις θα ήταν πολύ υψηλότερα αν η αστυνομία έκανε καλύτερη δουλειά της έρευνας".
Ωστόσο μια ανάλυση του Reuters εντόπισε αρκετά σφάλματα στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης της Ινδίας.
"Ο αριθμός των δικαστηρίων, οι δικαστές και εισαγγελείς είναι κατάφωρα ανεπαρκείς οδηγώντας σε δίκες που διαρκούν χρόνια και καθιστούν εύκολο τον εκφοβισμό των θυμάτων και των μαρτύρων ώστε να εγκαταλείπεται η αντιδικία πριν την έκδοση απόφασης" αναφέρει η έκθεση.
Ενώ η προσοχή των μέσων ενημέρωσης και οι εκτεταμένες διαμαρτυρίες έχουν συχνά παρακινήσει τις αρχές να αναλάβουν δράση - κυρίως με την περίπτωση του λεωφορείου το 2012 - φαίνεται ωστόσο ότι σε πολλές περιπτώσεις εξακολουθεί να μην αποδίδεται δικαιοσύνη.
« Απλά καθημερινά κορίτσια που μετακινούνται με λεωφορεία υπόκεινται σε κακοποίηση . Οι γυναίκες εξακολουθούν να υποφέρουν», ανέφερε πρόσφατα το Ανώτατο Δικαστήριο Δικαιοσύνης αφού άκουσε τα τρέχοντα στοιχεία για τον αριθμό των αναφερόμενων βιασμών . "Περιστατικά που αναδεικνύονται όταν οι άνθρωποι βγαίνουν να διαμαρτυρηθούν".
post / reuters
.jpg)